Beyoncé pojawiła się na okładce grudniowego wydania brytyjskiego Vogue – oprócz pięknej sesji zdjęciowej, w czasopiśmie znalazł się również wywiad z piosenkarką. Przetłumaczyliśmy go specjalnie dla naszych czytelników.

„Postanowiłam pozwolić sobie skupić się na radości”: jak Beyoncé poradziła sobie z rokiem 2020.

Artystka, bizneswoman, perfekcjonistka – potęga w postaci jednej kobiety, którą jest Beyoncé, rozmawia z Edwardem Enninfulem o rodzinie, modzie i filantropii (i ulach) w wywiadzie tytułowym brytyjskiego magazynu Vogue z grudnia 2020 r.

To zawsze miało być wyjątkowe. Bo jak miałoby nie być? A jednak nie jestem pewien, czy mogłem przewidzieć, jak w tym miesiącu w końcu nadszedł czas, gdy na okładce Vogue pojawiła się Beyoncé – ikona muzyki, mody i kultury od ponad 20 lat.

Kiedy pewnego wieczoru wczesną jesienią zalogowałem się do laptopa, aby nadzorować 12-godzinne zdjęcia, ponad 3000 mil stąd w Nowym Jorku, poczułem dreszczyk emocji związany z nowym. To była kulminacja wielomiesięcznych przygotowań. „Potrzeba ogromnej cierpliwości, żeby ze mną pracować” – zauważa Beyoncé Knowles-Carter w naszym wywiadzie na kolejnych stronach, w rzadkim i wszechstronnym spojrzeniu na jej świat. Ale powiem ci jedno: praca z Beyoncé jest elektryzująca.

Nasze twórcze dyskusje rozpoczęły się w pierwszych dniach lockdownu i pomysł szybko nabrał kształtu. Równość społeczna, pandemia… było jasne, że nadszedł czas na coś ekstra. Jak wszyscy wiemy, był to niezwykle trudny rok dla mody, dlatego chcieliśmy stworzyć celebrację bez żadnych ograniczeń. Kto w końcu potrafi podnosić i ekscytować jak Queen B? Dlatego skontaktowaliśmy się z niektórymi z naszych ulubionych projektantów, z których każdy wykonał wyjątkowy strój na 20-stronicową ekstrawagancję w celu ożywienia branży.

Wszyscy, od Alexandra McQueena po Oscara de la Renta, od Westwood po Burberry, od Fendi po Christophera Johna Rogersa, podjęli wyzwanie. Zawsze skrupulatna w stosunku do swoich współpracowników, Beyoncé – podobnie jak ja – chciała pracować z czarną kobietą zajmującą się fotografią, więc zdecydowaliśmy się na utalentowaną artystkę i fotografkę Kennedi Carter, błyskotliwy talent pochodzący z południa Ameryki, podobnie jak jej słynny temat.

Chociaż Beyoncé woli, aby to jej praca przemawiała (tak jak tego lata, ze swoim niezwykłym albumem wizualnym „Black Is King”), wiedziała, że to chwila, aby porozmawiać. I mówi na temat wszystkiego, od niedawnych ruchów na rzecz równości rasowej i społecznej, po jej osobiste dziedzictwo, o fascynującym procesie twórczym i ukochanej marce modowej Ivy Park, a także życiu w domu z mężem Jay-Z i dziećmi, ośmioletnią Blue Ivy i trzyletnimi bliźniakami, Sir i Rumi.

Przez cały ten czas Beyoncé mówiła mi, że ma bardzo ważny cel: chce się dobrze bawić. Zabawa może się teraz wydawać radykalnym aktem, ale w wieku 39 lat jest kobietą u szczytu kariery, szczęśliwą z samą sobą, szczęśliwą w swoim ciele – i jest w stanie przejąć władzę. W samym środku szaleństwa, które było w 2020 roku, zobaczysz, że Beyoncé przede wszystkim chce, abyśmy pamiętali buntowniczość i wpływ prostego pojęcia: radość.

Edward Enninful: Beyoncé, co za zaszczyt gościć Cię na naszej okładce. Jak było na sesji zdjęciowej z Vogue i czy podobały Ci się wszystkie stroje?
f

Beyoncé: Przede wszystkim bardzo się cieszę, że mogę z tobą pracować. Jestem wielką fanką wszystkiego, co robisz. Sesja była fajna i podobały mi się stroje, które zostały stworzone na potrzeby sesji. Nadal nie mogę uwierzyć w to, że zostałeś z nami na Zoomie przez całe 12 godzin.

To była przyjemność. Jaką radość przyniosła ci moda w minionym roku? Czy nadal lubisz się przebierać?

Podczas kwarantanny moda była dla mnie miejscem ucieczki. Razem z moimi dziećmi wymyśliliśmy Fashion Fridays. W każdy piątek przebieraliśmy się w moje ubrania lub tworzyliśmy razem ubrania i robiliśmy sobie zdjęcia. Stało się to dla nas rytuałem i okazją do wspólnego przeżycia tego szalonego roku. Najnowsza kolekcja Ivy Park została zainspirowana tą nową tradycją. Świadomie składa się z jasnych, odważnych kolorów, aby przypomnieć nam o uśmiechu. Użyłam dużo koloru neonowożółtego i koralowego zmieszanego z błękitem i ziemistymi tonami, które były kojące. Przyniosły mi radość i sprawiły, że uśmiechałam się w trudnym dla nas wszystkich czasie.

Kolory rzeczywiście wywołują radość. Co jeszcze powinniśmy wiedzieć o kolekcji?

To zaszczyt pokazać Ivy Park w brytyjskim Vogue. Dziękuję ci. Ivy Park to głównie szczegóły i niezywkle ważne jest dopasowanie – talia opadająca w odpowiednim miejscu, podkreślająca sylwetkę, dodatkowe rozciągliwe panele na brzuchu, zapewniające bardziej płaski brzuch. Sportowe garnitury to podstawa, a duże płaszcze z fajnych, lekkich materiałów dopełniają całość. Moją wizją kolekcji jest to, żeby była zabawna, funkcjonalna i modna, z opcjami sportowymi, które można nosić na siłownię, a następnie do klubu nocnego, od gry w koszykówkę po modne bale. Celem jest bycie nieskończenie inkluzywnym od stylu po rozmiar.

Chcę zwrócić uwagę na twój nowatorski album wizualny, „Black Is King”. Jest to potężny przykład tego, jak kultura może pomóc w kształtowaniu zmiany społecznej – jak rozpoczęłaś pracę nad projektem o takiej skali?

Zaczęło się prosto, na moim podwórku. Chciałam zrobić jeden lub dwa teledyski do albumu „The Gift”, a potem to po prostu urosło. Zanim się zorientowaliśmy, kręciliśmy w Nigerii, Ghanie, Londynie, Los Angeles, Johannesburgu i KwaZulu-Natal w RPA, gdzie kręciliśmy z kobietami z plemienia Himba. Wymagało to niesamowitej grupy twórców z całego świata i tak wielu z nas było pochodzenia afrykańskiego, opowiadając część historii naszej własnej rodziny i jej ukrytej historii. „Black Is King” było ogromną produkcją, która zatrudniła wielu genialnych artystów, którzy normalnie nie widzieli siebie pracujących nad projektem Disneya. Do teraz!

„Black Is King” wydestylowało tak wiele na temat tego, co dzieje się na świecie. Zdecydowałaś podzielić się swoim sukcesem z tak różnorodną i fascynującą grupą innych artystów. Jak ktoś trafia na radar Beyoncé?

Staram się pracować z ludźmi, którzy popychają mnie do bycia lepszym artystą i człowiekiem. Uwielbiam tworzyć pomost dla utalentowanych artystów, którzy zazwyczaj nie pracowaliby razem. Łączy to wszystkie te perspektywy i doświadczenia, które tworzą wspaniałą historię. Wierzę, że wielką sztukę odkrywa się, gdy jesteś konsekwentny, pracowity i łączysz to z wizją – Twój dar w pewnym momencie znajdzie swoje miejsce.

Dlaczego znalezienie nieodkrytego talentu jest dla Ciebie tak ważne?

Nie każdy ma szansę zostać zatrudnionym do pracy w Vogue, reżyserować film czy stworzyć linię ubrań, a to przypisuje się brakowi różnorodności. Skupiłam się na zmianie tej mentalności w moich projektach. Zainwestowałam 100 procent swoich zarobków w to, by mieć najlepszych ludzi i najlepszą produkcję filmu, ponieważ wiem, że poziom jakości, jakiego potrzebuje każda produkcja, można znaleźć w zróżnicowanej ekipie. Ty i ja wiemy, że istnieje. Mam nadzieję, że ten film pokaże, że wszyscy musimy podjąć świadomą decyzję, aby przyjrzeć się niewykorzystanym talentom w wielu zróżnicowanych społecznościach.

Moda jest oczywiście tak potężnym elementem projektu, jak również Twojego życia i kariery. W jaki sposób podejmowałaś decyzje dotyczące mody i jaki był tego zamiar?

To było ważne, żeby współpracować z afrykańskimi projektantami, a garderoba wzmocniła kluczowe motywy filmu, takie jak bogactwo i doskonałość czerni. Moda ukazywała różnorodność kultury i dziedzictwa. Sposób, w jaki użyliśmy koloru do przejścia od jednej emocji do drugiej, był celowy i symboliczny. Jedną z najlepszych części tego całego filmu była współpraca i wzajemny szacunek twórców afroamerykańskich i twórców z afrykańskiej diaspory. Kręcenie filmu było absolutną przygodą. Tańczyłam na wydmach i unosiłam się na środku oceanu. Wylądowałam w górach, żeby popływać w wodospadach. Filmowanie w Havasu Falls w Wielkim Kanionie na zawsze pozostanie jednym z moich ulubionych miejsc. Plemię Havasupai było łaskawe i pozwoliło nam tam filmować, czego nigdy wcześniej nie robiono. Jestem zaszczycona, że zrobili wyjątek dla nas i dla tego projektu. To było piękne przeżycie.

Jako że pochodzę z Ghany, byłem oczywiście podekscytowany, widząc waszą pracę celebrującą kulturę afrykańską w tak przemyślany sposób i z taką pasją. Jak jako Afroamerykanka postrzegasz siebie i swoją pracę w odniesieniu do globalnej czarnej społeczności?

Pozdrowienia dla Ghany! Kręciliśmy tam video do „Already”. Pracowaliśmy z Shatta Wale i choreografem Dancegod Lloyd. Robię to, co moja rodzina zawsze robiła, celebrując i podnosząc na duchu czarną społeczność. Inwestujemy w edukację młodych ludzi, uzyskując stypendia w Stanach Zjednoczonych i szkolenia zawodowe w ramach naszego programu BeyGood w RPA. Jestem również dumna z pracy, jaką wykonaliśmy za pośrednictwem BeyGood i NAACP (National Association for the Advancement of Coloured People), aby wspierać małe firmy będące własnością czarnych, które nie byłyby w stanie przetrwać w tym roku.

Czy możesz mi dać wgląd w swój proces twórczy?

Staram się inwestować swój czas i energię tylko w projekty, które mnie pasjonują. Kiedy już się zaangażuję, daję z siebie wszystko. Zaczynam od określenia moich zamiarów i upewnienia się, że mamy ze współpracownikami ten sam cel. Praca ze mną wymaga ogromnej cierpliwości. Mój proces jest żmudny. Kilkakrotnie przeglądam każdą sekundę nagrania i znam go wstecz i do przodu. Znajduję każdą uncję magii, a potem ją dekonstruuję. Wciąż buduję kolejne warstwy i powtarzam ten proces edycji od miesięcy. Nie odpuszczę, dopóki niezaprzeczalnie nie osiągnie pełnego potencjału. Wierzę, że moją siłą jest rozumienie, jak opowiadanie historii, muzyka, oświetlenie, kąty, moda, kierownictwo artystyczne, historia, taniec i montaż współdziałają ze sobą. Wszystkie są równie ważne.

Byłaś tak głośnym orędownikiem zmian, oferując swoje wsparcie w trudnych czasach dla tak wielu rodzin, szczególnie tych, które nieproporcjonalnie ucierpiały podczas pandemii Covid-19. To było inspirujące. Jak postrzegasz swoją pracę jako artystka i sposób, w jaki używasz swojego głosu we wspólnych przestrzeniach aktywizmu?

Staram się wymyślić najbardziej produktywny sposób, w jaki mogę pomóc. Mogłam współpracować z moim Kościołem w Houston w Teksasie, moją matką i Jackiem Dorseyem (CEO Twittera), aby skonfigurować testy dla wielu mieszkańców Houston, zwłaszcza tych z obszarów o trudnej sytuacji ekonomicznej, którzy najprawdopodobniej nie mieli dostępu do testów w tym czasie. Współpracowałam z lokalnym szpitalem w Houston, zapewniając im środki i wszystko, czego potrzebowali, aby jak najlepiej leczyć zakażonych. Wzruszające było obejrzenie zdjęć z miejsc badań i przeczytanie listów osób, które były w grupie wysokiego ryzyka z powodu wcześniejszych schorzeń, które były w stanie wyzdrowieć i bezpiecznie wrócić do domu ze szpitala. Miałam szczęście pomóc jeszcze większej liczbie osób dzięki funduszom zebranym z remiksu „Savage” z Megan Thee Stallion. Przekazałyśmy wpływy na wsparcie ofiar Covid-19. Zrobiłam to samo z „Black Parade”. To był dla mnie rok służby.

Spędziłaś znaczną część swojego twórczego życia, pracując nad podniesieniem czarnego, a szczególnie afrykańskiego głosu. Dlaczego ta misja była dla ciebie tak ważna?

Coś pękło we mnie zaraz po urodzeniu mojej pierwszej córki. Od tego momentu naprawdę zrozumiałam swoją moc, a macierzyństwo było moją największą inspiracją. Moją misją stało się upewnienie się, że żyje w świecie, w którym czuje się naprawdę widziana i ceniona. Byłam również głęboko zainspirowana podróżą z rodziną do Republiki Południowej Afryki. Po urodzeniu mojego syna, Sir Cartera, poczułam, że ważne jest, aby podnosić na duchu i chwalić naszych chłopców oraz zapewnić, że dorastają z wystarczającą ilością filmów, książek dla dzieci i muzyki, które promują inteligencję emocjonalną, poczucie własnej wartości i naszą bogatą historię. Dlatego film jest mu dedykowany.

Czy jako osoba czujesz się zmieniona wydarzeniami roku 2020, a jeśli tak, to w jaki sposób?

Całkowicie zmieniona. Trudno byłoby przeżyć życie w pandemii i obecnych niepokojach społecznych i nie ulec zmianie. Nauczyłam się, że mój głos jest wyraźniejszy, kiedy się nie ruszam. Naprawdę cenię ten czas z rodziną, a moim nowym celem jest zwolnienie tempa i pozbycie się stresujących rzeczy z mojego życia. Wstąpiłam do przemysłu muzycznego w wieku 15 lat i dorastałam, kiedy świat mnie obserwował, nieustannie realizowałam projekty. Wydałam „Lemonade” podczas Formation World Tour, urodziłam bliźniaki, wystąpiłam na Coachella, wyreżyserowałam „Homecoming”, wyruszyłam w kolejną światową trasę koncertową z Jay’em, potem „Black Is King”. Było ciężko i hektycznie. Spędziłam dużo czasu skupiając się na budowaniu swojego dziedzictwa i reprezentowaniu mojej kultury w najlepszy możliwy sposób. Teraz zdecydowałam, że pozwolę sobie skupić się na mojej radości.

Czy może te miesiące zmieniły również Ciebie jako rodzica? Jak rozmawiasz z Blue Ivy o bieżących wydarzeniach i jaka jest Twoja rada dla rodziców na tym samym stanowisku, którzy próbują przekazać swoim dzieciom trudną rzeczywistość naszych czasów?

Stałam się lepszym słuchaczem. Blue jest bardzo inteligentna i zdaje sobie sprawę, że nastąpiła zmiana, ale moim zadaniem jako rodzica jest zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby jej świat był tak pozytywny i bezpieczny, jak to tylko możliwe dla ośmiolatki. Moja najlepsza rada to kochać ich mocniej niż kiedykolwiek. Informuję moje dzieci, że nigdy nie są za małe, aby przyczyniać się do zmiany świata. Nigdy nie lekceważę ich myśli i uczuć i sprawdzam z nimi, jak to na nich wpływa. Blue widziała niektóre reakcje na teledysk „Brown Skin Girl”, a także niektóre filmy z pracy filantropijnej, którą wykonałam w tym roku. Kiedy mówię jej, że jestem z niej dumna, ona mówi mi, że jest ze mnie dumna i że wykonuję dobrą robotę. To taaaaaakie przesłodkie. Uważam, że najlepszym sposobem, aby ich uczyć, jest być przykładem.

Tworzyłaś udane filmy i produkowałaś światowe koncerty, nie wspominając o niesamowitych, zmieniających kulturę albumach, które wydałaś. Jako bizneswoman i artystka, z czego jesteś najbardziej dumna?

Posiadanie moich filmów, linii ubrań jest dla mnie ważne. Twoje piosenki, Twój wizerunek i sposób w jaki prowadzisz biznes nie muszą być tworzone z komercyjnego lub męskiego punktu widzenia. Możesz sam zdecydować, jak wygląda sukces. Bycie numerem jeden nie oznacza lepszej jakości. Sukces komercyjny z pewnością nie oznacza wywierania wpływu. Waluta kulturowa jest nieoceniona.

Beyoncé, wszyscy wierzymy, że możesz zrobić wszystko. Czy jest coś, czego nie potrafisz?

Zawsze gubię telefon w domu lub biurze i nigdy nie wiem, gdzie są moje klucze. Mój telefon jest zawsze rozładowany. Dni i daty cały czas mi się mylą, ale gwarantuję, że zapamiętam każdy szczegół rozmowy, co miałeś na sobie i jak ułożone włosy. To jest absolutnie śmieszne.

Muszę to wiedzieć – jaki jest twój ulubiony teksański przysmak?

Wow. Trudno wybrać jeden ulubiony. Dużo dobrego jedzenia w Teksasie! Uwielbiam owoce morza Cajun w Pappadeaux. Grill w Teksasie jest mmmm. Podobnie jest z jedzeniem meksykańskim i soul food. Jedliśmy soul food w każdą niedzielę po kościele. Nie było nic lepszego od kandyzowanych batatów, ogona wołowego i makaronu.

Co mogłoby mnie w Tobie zaskoczyć?

Wiem, że to przypadkowe, ale mam dwa ule. Te prawdziwe. Mam je w swoim domu od jakiegoś czasu. Mam około 80 000 pszczół i rocznie produkujemy setki słoików miodu. Założyłam ule, ponieważ moje córki Blue i Rumi mają straszne alergie, a miód ma niezliczone właściwości lecznicze.

Więc naprawdę jesteś królową B!

Haha!

I na koniec, jak będą wyglądać Święta Bożego Narodzenia w tym roku dla Ciebie i Twojej rodziny i czy nie możesz się ich doczekać? Jaka jest Twoja ulubiona rodzinna tradycja?

Moje bliźniaki mają trzy lata i teraz są na tyle duże, by zrozumieć Boże Narodzenie. Kocham święta. Dekorujemy ciasteczka i ozdoby. Zbieramy również ozdoby z ulubionymi rzeczami każdego. Dekorujemy tańcząc do świątecznej muzyki. Blue zostawia Mikołajowi mleko i ciasteczka i zawsze zostawia najpiękniejsze listy dla niego. Wstajemy wcześnie i otwieramy prezenty, a potem jemy wielki lunch z całą naszą rodziną. Uwielbiam radość i zachwyt dzieci w Boże Narodzenie. To sprawia, że czuję się jak dzieciak.